Toon meer colums

2019 Bij de maand september

DE GEMEENTE ALS…… TEMPEL

In 2 Korintiërs 6:16 en in 1 Timoteüs 3:15 wordt de gemeente een tempel of het huis van God genoemd. God is aanwezig in ons als individu, maar ook in de gemeente. Dat is onze gemeente-identiteit: tempel van God zijn. Iedere plaatselijke gemeente is een tempel van God.  God woont onder ons.

Deze woonplaats van God is nog niet af: Efeziërs 2:19-22. Er wordt nog steeds aan gebouwd. Paulus schrijft aan de Efeziërs dat gemeenteleden gebruikt worden bij de bouw.

Jezus, de hoeksteen. Hij is degene die het gebouw samenhoudt.

Bijzonder blij mogen we zijn met Psalm 127:1, waar we lezen: ‘als de Here het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen zijn bouwers eraan’. God wil met Zijn Geest deze tempel zelf bouwen en vindt ons bruikbare stenen voor Hem. In 1 Petrus 2:5 lezen we: ‘en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijk huis’. God gebruikt ons om Zijn liefde, vergeving en redding te weerspiegelen. Wij zijn niet alleen een tempel van God, wij zijn ook een tempel voor God, lezen we in 1 Petrus.

Elke gelovige is een priester en de gemeente samen vormt een koninklijk priesterschap, om dienst te doen in het huis van de Heer, met als opdracht: het brengen van geestelijke offers.

Het Griekse woord ana-phero betekent letterlijk omhoog dragen. Je brengt iets omhoog. Romeinen 12:1 bedoelt aan te geven dat we onze lichamen, d.w.z. onze levens, wijden wij als een offer aan God. Ofwel: ik leef voor Hem. Het meest belangrijke aan een huis zijn de fundamenten. Wat is het fundament van de gemeente van God, waarop is zij gebouwd? Efeze 2:19 zegt het zo mooi: ‘Zo zijt gij dan geen vreemdelingen en bijwoners meer, maar medeburgers der heiligen en huisgenoten Gods, gebouwd op het fundament van de apostelen en de profeten,…’

Het fundament van de gemeente is dus Gods Levende Woord. Geen leer van mensen, geen tradities, maar Gods Woord vormt de basis.

Het steunpunt van de gemeente is Jezus Christus, die Hoeksteen wil zijn. De hoeksteen komt in een bouwwerk drie maal voor: eenmaal als fundamentsteen, eenmaal in het midden en eenmaal bovenaan als afsluitsteen. Jezus Christus is zo de Hoeksteen van de gemeente. Hij is ons fundament. Hij is de middensteen: Hij houdt ons bij elkaar. Hij is de afsluitsteen: Hij is ons hoofd.

De gemeente als tempel, huis van God is een prachtig beeld, maar we kunnen het ook verkeerd begrijpen. Als daarbij de verwachting is, dat de gemeente volmaakt zou zijn, is dat een misvatting.

De volmaakte gemeente bestaat niet. We mogen niet vergeten dat de gemeente een huis in opbouw is. De gemeente is nog niet klaar. God is met ons bezig, Hij past ons aan en schaaft ons bij. De gemeente is een werk in uitvoering. God is bezig om ons te vormen. Hoe onvolmaakt de gemeente ook is, we mogen niet vergeten dat ze wel de plaats is waar God wil wonen.

God heeft de gemeente uitgekozen als instrument om Hemzelf te weerspiegelen. In het OT was de tempel de woonplaats van God. Men moest met respect met de tempel omgaan. Zo moeten wij ook met respect met de gemeente omgaan, haar hoog achten en onszelf inzetten tot opbouw van die gemeente. Er staat ook een prachtige belofte aangaande de gemeente. Math. 16:18 zegt: ‘Op deze rots zal Ik Mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen.’
Wat geweldig te mogen weten dat God Zijn gemeente bouwt. Dat Hij met ons als gemeente tot Zijn doel komt. ‘Gods medearbeider zijt gij; Gods akker, Gods bouwwerk zijt gij.’ God wil ons gebruiken en heeft taken en talenten gegeven.

J.M. Weststrate