Toon meer colums

2020- Bij de maand oktober

In 2020 staan we stil bij:  MARKANTE VOORGANGERS ………

Voorgangers komen en gaan en ze werken ieder op een eigen wijze en trekken hun spoor en laten herinneringen achter. I DID IT MY WAY.

In de Bond van VEG waren in de loop van de tijd diverse voorgangers en daar zaten markante (opvallende) figuren tussen. Dit jaar laten we er elf de revue passeren:

KAREL HENDRIK KAMMEIJER (1883-1969): ISRAËL

Karel Hendrik Kammeijer werd in 1883 in Amsterdam geboren. Op 26 jarige leeftijd ging hij als evangelist werken in Sloterdijk, dat was toen nog een aparte plaats, vandaag is het een deel van onze hoofdstad. Hij heeft daar ruim tien jaar met veel zegen mogen werken, tot hij in 1920 werd aangesteld als zendeling-leraar bij de Nederlandse Vereniging voor zending onder Israël. Blijkbaar was de liefde voor het Joodse volk en het land Israël gegroeid uit contacten met Joodse mensen uit zijn omgeving. Hij was hun taal (Hebreeuws) gaan leren en hij ging in kleding en haardracht zelf steeds meer op een Joodse man lijken. In 1932 moest hij om gezondheidsredenen met dit werk stoppen.

Het contact van de kerken met het Joodse volk veranderde na de tweede wereldoorlog van ‘zending onder Israël’, naar ‘in gesprek zijn met of dienst aan Israël’. De kerken ontdekten  opnieuw hun Joodse wortels.

In de bondsgemeenschap was ds. Kammeijer intussen geen onbekende meer, want in 1935 vragen ze hem docent te worden aan de Theologische school van de Bond van Vrije Evangelische gemeenten, toen aan de Jachtlaan in Apeldoorn gevestigd. Hij zou daar de vakken Hebreeuws en zielzorg voor zijn rekening nemen.

Door het vroegtijdig overlijden van de rector zag deze Theologische school zich genoodzaakt de deuren te sluiten en moesten studenten hun theologische opleiding afmaken aan de Predigerschule van Skt. Chrischona in Bazel, Zwitserland. De piepkleine Vrije Evangelische gemeente van Heerde zag haar kans schoon en vroeg ds. Kammeijer in 1937 haar voorganger te worden. Tot 1940 was hij in dienst van deze gemeente, maar ook toen was afnemende gezondheid de reden om met dit werk te moeten stoppen. Ds. en mw. Kammeijer bleven in de pastorie  ‘Bethel’ aan de Elburgerweg wonen en hij was de gemeente nog tot steun op de momenten waarop de gemeente hem dat vroeg.

De laatste jaren van zijn leven bracht ds. Kammeijer samen met zijn vrouw door in blindeninstituut Sonneheerdt-Ermelo. Na zijn overlijden op Goede Vrijdag 1969 werd de afscheidsdienst gehouden in de Zendingskerk van ds. Witteveen in Ermelo en werd zijn lichaam begraven op het zendingskerkhof achter de kerk. Ouderen in Heerde hebben ds. Kammeijer misschien nog wel persoonlijk gekend. Zijn zoon André werkte in die periode bij de architect van ons kerkgebouw (Ferd. Jantzen-Amsterdam). Voor hem was de bouw van de Kruiskerk in 1938 een afstudeerproject. André had later zelf een architectenbureau aan de Zwolseweg.

J.M. Weststrate