Toon meer colums

2020- Bij de maand december

In 2020 staan we stil bij:  MARKANTE VOORGANGERS ………

 Voorgangers komen en gaan en ze werken ieder op een eigen wijze en trekken hun spoor en laten herinneringen achter. I DID IT MY WAY.

In de Bond van VEG waren in de loop van de tijd diverse voorgangers en daar zaten markante (opvallende) figuren tussen. Dit jaar laten we er elf de revue passeren:

PIETER JOHANNES MIETES (1902-1998): Hij reisde zijn weg met blijdschap

Werd geboren in een pastorie en kwam met zijn ouderlijk gezin in België terecht. Daar trad hij in de voetsporen van zijn vader en werd er hulpprediker in achtereenvolgens: Brugge, Gent, Brussel, Mechelen en Antwerpen.

Er groeiden contacten met de Vrije Evangelische Gemeenten. Dat leidde ertoe, dat P.J. Mietes in 1934 in deze kring van gemeenten beroepbaar werd gesteld. De VEG Nieuwvliet c.a. was de eerste gemeente van onze Bond die hij mocht dienen. Al snel werd Zeeland verruild voor de Veluwe, waar ds. Mietes in 1937 in Apeldoorn aan het werk ging. Dat zou een bijzondere periode in zijn leven worden. De oorlogstijd bracht veel vragen en zorgen aan het licht en dat leidde tot een bijzondere band tussen de gemeente en haar voorganger. Er vond in de gemeente ook een Opwekking plaats, omdat mensen tot geloof kwamen, onderlinge relaties vernieuwd werden en de gemeente het verlangen kreeg om het evangelie met anderen te delen. De kerk puilde uit en de gemeente groeide in getal.

In 1949 nam ds. Mietes het beroep aan van de VEG Amsterdam-Weteringkerk. In de hoofdstad was hij in die periode nauw betrokken bij het plaatselijke jeugdwerk en werden er door hem allerlei gemeentereizen georganiseerd.

In Amsterdam zette Mietes zich ook in voor het werk van de ICCC, dat was een tegenhanger van de Wereldraad van kerken. Ook kwam hij in contact met het werk van de bekende Amerikaanse evangelist Billy Graham. Als voorzitter van het landelijke Billy-Graham-Comité organiseerde hij op 22 juni 1954 een grote samenkomst in het Olympisch stadion van Amsterdam, waar Billy Graham zelf optrad en door ds. Mietes naar het spreekgestoelte werd geleid. Ruim 40.000 mensen waren daar aanwezig.

In 1962 vertrok de familie Mietes naar Zeist, zijn laatste gemeente. Vanuit die werk- en woonplaats kon hij zich nadrukkelijk bezighouden met het levenswerk van Johannes de Heer, waar zijn hart naar uitging. Hij werd docent aan de Brandpunt-bijbelschool in Doorn, redacteur van Het Zoeklicht, en was één van de oprichters van de Evangelische Omroep.

In de Bond was Pieter Johannes Mietes lid van het comité, lid van de commissie Dienst aan Israël en bestuurslid van de Binnenlandse Zending. Ook was hij een veel genodigd en graag gehoord spreker in zondagse diensten en op Maranatha-conferenties. Mietes was een vriendelijk en beminnelijk man. Iemand typeerde hem ooit als ‘optimist bij de gratie Gods’.

Dominee Mietes heeft zichzelf waarschijnlijk herkend in de Bijbelse Filippus, van wie wordt gezegd, dat hij zijn weg met blijdschap reisde. Onder die titel verscheen in de jaren ’80 van de vorige eeuw zijn levensbeschrijving van eigen hand.

J.M. Weststrate