Toon meer colums

2021- Bij de maand januari

Wij kunnen Hem niet missen,

wij kunnen Zijn Woord niet missen,

wij kunnen elkaar niet missen.

Deze veelzeggende woorden uit de Beginselverklaring van de Bond van Vrije Evangelische Gemeenten (vastgesteld in 1881) zet ik boven mijn laatste ‘inleiding’ voor het Maandblad van onze gemeente. Ze geven te denken…..

Wij kunnen Hem niet missen…..

Ik ben blij dat de verbondenheid met God als eerste wordt genoemd. Die relatie staat in een geloofsgemeenschap op de eerste plaats. Dat maakt de gemeente/kerk ‘anders’. Ieder van ons zocht en vond God op een eigen manier. Dat wil eigenlijk zeggen: we kwamen er achter dat God ons eerder zocht en vond: ‘Niet jullie hebben Mij, maar Ik heb jullie uitgekozen’ (Jh.15,16) In de gemeente van Jezus is niet een mening, een standpunt of een overtuiging, een beleving bepalend, maar onze relatie met God. Dat maakt de gemeente levendig en veelkleurig.

 Wij kunnen Zijn Woord niet missen…..

Wie zouden we zijn en wat zouden we moeten, als we de verhalen van God niet hadden in deze wereld en in ons eigen leven. Het is ‘een lamp voor onze voet en een licht op ons pad’ (Ps. 119, 105). Deze woorden lezen en leven we! Uiteraard ontstaat er rondom dat lezen en leven altijd gesprek en zijn niet alle meningen gelijk. Maar Gods Woord is niet een stok om mee te slaan, maar een weg om te gaan. Meer dan dat Woord hebben we niet nodig.

 Wij kunnen elkaar niet missen…..

We mogen persoonlijk geloven, maar we geloven ‘niet in ons eentje’. Dat zou een loodzware opgave zijn. We zijn aan elkaar gegeven en hebben elkaar nodig als aanmoediging en om gecorrigeerd te worden. Wat een zegen om deel uit te mogen maken van de brede kring van een gemeente en van de wereldwijde kerk van God.

De Beginselverklaring van de Bond is geen belijdenisgeschrift. Dat hebben we niet nodig, want we hebben Gods Woord. De Beginselen vormen wel de uitgangspunten waarin gemeenten die lid zijn (of willen worden) van de Bond elkaar herkennen. Wie deze uitgangspunten niet meer deelt verandert niet de uitgangspunten, maar vertrekt.

Dat hebben we gemeenten zien doen. Net als leden van een gemeente dat doen, als ze zich niet (meer) thuis voelen in een gemeente. Maar we zagen ook gemeenten die bij de Bond aanhaakten.

Onze vaders en moeders hebben in 1881 aan die veelzeggende woorden van de Beginselverklaring (hierboven geciteerd) nog iets toegevoegd.

Missen wij God, dan verliezen wij het leven. Missen we Zijn Woord, dan zijn wij zonder openbaring en zonder richtsnoer. Missen wij elkaar, dan is het onmogelijk tot de volmaaktheid te komen.

Ook die toevoeging geeft te denken.

Ik hoop en bid dat ze leden de VEG Heerde – de oudste gemeente (1835) die lid is van de Bond van VEG – zullen herkennen aan de genoemde drieslag: Hem, Zijn Woord en elkaar kunnen zij niet missen, dat zien we! Dan groeien we in relatie tot de Heer, het verlangen naar Zijn Woord en naar verbondenheid met elkaar.

Die verbondenheid gaat trouwens over kerkgrenzen heen. Hoezeer we ons ook ‘thuis’ kunnen voelen in een gemeente, Gods kring is breder. Prachtig om in diezelfde Beginselverklaring te lezen: De ongeveinsde broederhand reiken we aan allen die mede in Christus geloven, van welke richting zij ook mogen zijn.

Dat is oecumene van de bovenste plank! Zonder uitzondering.

We mogen ons gezegend weten van zo’n gemeente lid te zijn en in zo’n gemeente te mogen werken.

J.M. Weststrate