Toon meer colums

2021- Bij de maand mei

Kijk naar de vogels: de Duif

Op het moment dat Hij uit het water omhoogkwam, zag Hij de hemel openscheuren en de Geest als een duif op zich neerdalen (Marcus 1: 10)

De duif komen we in de Bijbel vaak tegen. Als eerste na de zondvloed, toen Noach drie keer een duif losliet. Pas de derde keer kwam de duif niet meer terug naar de ark. In de offerwetten van het volk Israël worden duiven ook genoemd. Wie zich geen schaap of geit kan veroorloven, moet twee tortelduiven of twee jonge gewone duiven aan de Heer offeren. Dit was ook het offer dat Jozef en Maria brachten, toen ze Jezus naar de Tempel brachten om hem aan de Heer toe te weiden (Lucas 2; 24). Ook in de Psalmen en Hooglied worden duiven genoemd.

Maar misschien wel het bekendste moment dat de duif in de Bijbel voorkomt is bij de doop van Jezus. Na de doop daalde de Geest als een duif op hem neer. De eerste keer dat er in de Bijbel weer een duif landt nadat Noach deze voor de derde keer losliet…

Doordat er een duif op Hem landde, begreep een Jood in die tijd dat Jezus nu een echte profeet was geworden. In het OT wordt altijd gezegd dat juist profeten de Heilige Geest krijgen als hun taak begint. Het Hebreeuwse woord voor duif is trouwens ‘jona’. Jezus wordt ook een beetje een nieuwe Jona, die net als Zijn naamgenoot naar een vreemde wereld moet om die van de ondergang te redden.

De duif is symbool geworden van de Heilige Geest, maar ook van Pinksteren. Symbool van Vrede, maar ook van beweging. Als je de Heilige Geest ontvangt kun je toch niet stil blijven zitten?

Duiven zijn er in verschillende soorten en maten. Van de plompe Houtduif die midden op de weg blijft zitten als je er aan komt rijden tot de Tortelduiven die koerend de morgenstond begroeten. Duiven zijn goede en snelle vliegers die altijd weer dezelfde plek terugvinden. Ze zijn vreedzaam en tam te maken. Eigenschappen die geleid heeft tot het gebruik van duiven als postduif en voor wedstrijden. Het altijd weer terug kunnen vinden van hun plek is een eigenschap waar wij ook wel wat van kunnen leren. Waar we ook zijn en hoe ver we van God zijn afgedwaald, we altijd weer ons Thuis terug kunnen vinden. Waar we met open armen ontvangen worden.

Na Zijn doop Jezus daalde de Geest op Hem neer. De leerlingen ontvingen de Heilige Geest op die 1e pinksterdag na de Hemelvaart van Jezus. Ze werden vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven (Handelingen 2; 4). Wat een ervaring zal dat geweest zijn voor hen. Misschien wel om jaloers op te worden. Omdat je in je leven zo’n moment misschien niet (her)kent. Ook al weet je dat als je kunt zeggen dat Jezus je Heer is, de Heilige Geest in je leven komt. Om er niet meer weg te gaan. Of jaloers op de vrijmoedigheid van de leerlingen om hun geloof te verkondigen. Waar we zelf misschien schroom hebben om voor ons geloof uit te komen.

Maar jaloers zijn helpt niet. Je hoeft niet te kijken naar anderen om je geloof te beleven en te belijden. Ieder mens is anders en doet en ervaart dit op zijn eigen manier. Maar wel door de Heilige Geest. Die in je is en je wil leiden, steunen, kracht geven. Vertrouw daarop in je leven, ook al lijk je het niet te merken.

Toen de duif op Jezus geland was na zijn doop gebeurde er nog iets.

 ‘en er klonk een stem uit de hemel: ‘Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde’. (Lucas 3; 22)

Het bijzondere vind ik wel, dat God dit niet alleen op dat moment tegen de Here Jezus zegt. Hij zegt het tegen ons allemaal. ‘Jij bent mijn geliefde zoon/ dochter. In jou vind ik vreugde.’ Hoe je jezelf ook voelt, wat je omstandigheden zijn, God vindt vreugde in jou.

Matthijs Bootsma