Toon meer colums

2021- Bij de maanden juli en augustus

Kijk naar de vogels: de Arend.

Zoals een arend over zijn jongen waakt en voortdurend erboven blijft zweven, zijn vleugels uitspreidt en zijn jongen daarop draagt, (Deuteronomium 32, 11)

 Wie heeft er wel eens een arend zien zweven? Een Zeearend langs de IJssel? Of een Steenarend in de bergen? Een imposante verschijning. Zeker als er ook andere vogels naast vliegen dan zie je hoe groot zo’n vogel is. Ze worden niet voor niets ‘vliegende deuren’ genoemd. Je ziet ook hoe gemakkelijk deze vogel zich laat dragen op de lucht. Zonder veel energie te verspillen legt een vogel grote afstanden af. Met zijn scherpe blik naar beneden, speurend naar een prooi. Of waakzaam nabij het nest waar zijn jongen zijn.

Er zijn verschillende soorten arenden. In Nederland broedt de europese Zeearend. Deze heeft niet zo’n mooie witte kop als zijn  amerikaanse neef, maar is wel even indrukwekkend. Er zijn circa 25 broedparen in Nederland en nog veel zwervers. Langs de IJssel tussen Hattem en Welsum heb je het hele jaar wel een goede kans om  Zeearenden te zien. Andere soorten arenden komen wel eens langs als dwaalgast, wat tot groot enthousiasme van vogelaars kan leiden.

De arend wordt ook in de Bijbel genoemd. Soms met het woord Arend en soms met Adelaar. Met deze laatste benaming in de Bijbel worden meestal gieren bedoeld. Die komen we later nog tegen. We kijken nu naar de arend. Er zijn van een arend veel eigenschappen te noemen die we als christen mogen toepassen. Een scherpe blik, gericht op de Hemel (God) en op de aarde waar we leven. Zweven op de wind (Gods Geest) om onze bestemming te vinden. Trouw aan zijn of haar partner. Zoals wij trouw horen te zijn aan elkaar in een relatie. De trouw die God heeft in Zijn relatie met ons. Hij laat nooit los, zelfs door de dood heen houdt hij ons vast.

Die trouw wordt ook beschreven in de tekst uit Deuteronomium. Hoewel arenden hun nesten vaak op moeilijk toegankelijke plekken maken, is er altijd gevaar voor de jongen. Een arend waakt daarom altijd over de jongen tot ze zelfstandig zijn. Als ze nog klein zijn is er altijd één van de ouders op het nest aanwezig om ze te beschermen. Als ze ouder worden blijft altijd 1 van de ouders in de buurt van het nest. Soms vlakbij in een boom of op een rotsrichel. Soms zwevend op de thermiek boven het nest. Maar altijd klaar om de jongen te beschermen.

Die trouwe beschermer is God ook voor ons. Hij is er altijd. Vlakbij zodat je onder zijn vleugels kunt schuilen. Maar soms lijkt Hij ook hoog op de thermiek te zweven. Een stipje aan de lucht. Ver weg. Zijn scherpe blik ziet echter ons nog steeds. Hij waakt over ons en zoals een arend zich pijlsnel naar beneden kan laten storten, nog sneller is Hij bij ons om ons te beschermen.

In dit vers in Deuteronomium wordt ook gezegd ‘zijn vleugels uitspreidt en zijn jongen daarop draagt’. Hieraan wordt wel het volgende genoemd: Als de jongen groot genoeg zijn duwt de arend ze uit het nest. De jongen moeten dan zelf vliegen. Maar als dat niet lukt of het jong wordt moe dan zou een ouder er onder gaan vliegen en het jong dragen op de vleugels. In de natuur is dit echter niet gezien. Wel vliegen ouders vaak vlak bij hun jongen als deze hun eerste vluchten maken. Je kunt je dan heel goed voorstellen dat ze hun jongen dragen. De vleugels zijn er groot genoeg voor. Zo draagt God ons in moeilijkheden. Als wij denken dat we vallen, dan vangt Hij ons op. Hij draagt ons, desnoods door de dood heen tot in Zijn huis. Je hoort van mensen dat ze ook voelen dat ze gedragen zijn in een moeilijk periode. Terwijl anderen zich afvragen waar iemand de kracht vandaan haalt om een ziekte te dragen, positief te blijven of de knop om te zetten. Wat mooi dat je dan kunt vertellen dat je door God op Zijn vleugels gedragen wordt.

Matthijs Bootsma