Toon meer colums

2021- Bij de maand september

Kijk naar de vogels: de mus.

Wat kosten vijf mussen? Bijna niets. Toch wordt er niet één door God vergeten. … Wees niet bang, jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen. (Lucas 12; 6 en 7)

 De mus. Zo op het eerste gezicht een saai, grijs vogeltje. Een vogel die zo algemeen is dat hij eigenlijk niet opvalt. We kennen in Nederland de Huismus, waarbij mannetje en vrouwtje verschillen en de Ringmus met een zwart ‘ringetje’ op de wangen. De Huismus kun je overal tegenkomen. De Ringmus is meer een vogel van het platteland.

Mussen lijken inderdaad grijs en saai. Tot je ze beter bekijkt. Dan blijken ze niet zo grijs en saai te zijn. In de grijze borst zitten ook zwarte vlekken. En de rug en vleugels kent een mooie combinatie van verschillende tinten bruin met zwart. En saai? Hoor aan het einde van een dag maar eens een groep mussen in de heg zitten. Lekker in het zonnetje lijken ze de dag nog even door te nemen met een hele gezellige kakofonie van geluiden. 

Zowel de Huismus als de Ringmus zijn cultuurvolgers. Ze hebben altijd dicht bij de mens gewoond. Onder de daken van gebouwen vinden ze plek voor hun nest. Op erven, in tuinen, akkers en op straat hun voedsel. Op terrassen pikken ze nog een snel bordjes leeg voordat deze afgeruimd worden. En vroeger konden hele zwermen de graanvelden plunderen vlak voor de oogst. Niet voor niks kon je in die tijd geld krijgen voor gevangen mussen.

Maar in de huidige tijd heeft de mus het moeilijk. Voedsel is slecht te vinden in onze keurig aangeharkte en bestrate tuinen. Nestplekken zijn in onze moderne woningen steeds slechter te vinden. En zo komt het dat er, zonder dat het opvalt, steeds minder mussen zijn in Nederland.

Hier lijkt wel een parallel te zijn met christenen in ons land. Zijn wij christenen ook geen cultuurvolgers? Het lijkt wel of we ons goed aan kunnen passen aan de wereld waarin we leven. Als kerken dicht moeten i.v.m. Corona dan volgen we de dienst online. Desnoods op een tijdstip dat ons beter uitkomt.  ‘Voedsel’ om van te leven in ons geloof kunnen we overal nog wel vinden. Maar zoeken we ook goed naar voeding om te groeien in geloof? We lijken saai en onopvallend. Als we wel opvallen is het vaak doordat er iets negatiefs in de media komt. En zonder dat het misschien echt opvalt wordt het aantal christenen minder….

Jezus zegt in Lucas 12, vers 7 dat wij meer waard zijn dan een hele zwerm mussen. Maar laten we dat ook zien? Hoe zien andere mensen ons? Als een saaie grijze mus? Laten we ze soms niet dichtbij komen zodat ze onze kleuren, onze waarde kunnen zien? Het kan best zijn dat voor sommige mensen in je omgeving je de enige christen bent die ze kennen. De enige met wie ze persoonlijk kunnen omgaan. Wat is het dan mooi dat je de kleurenpracht die je van God krijgt kunt laten zien. Besef dat als christen je een levende Bijbel bent. Je wordt door mensen gekend en gelezen. Wat zegt de Bijbel volgens ‘jouw vertaling’? Geef je een goed beeld van het christelijk geloof? Durf je te laten zien dat je soms andere keuzes maakt? Omdat je Iemand volgt die het waard is die keuzes te maken?

Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout zijn smaak verliest, hoe kan het dan weer zout gemaakt worden? Het dient nergens meer voor, het wordt weggegooid en vertrapt. (Matteüs 5; 13)

Als cultuurvolgers kunnen we geen smaak meer geven aan deze wereld. Niet getuigen van Gods grote liefde voor deze wereld en ons mensen. En eindigen we als een saaie mus. En dat is nooit Gods  bedoeling met ons geweest!

Matthijs Bootsma